Kültür varlıklarımızın proje, restorasyon ve konservasyonu sürecinde, mevcut durum değerlendirmesi ve uygulama yöntemi vb konularda, akademik çalışmalarımız ve alan deneyimine bağlı birikimlerimiz uzmanlık alanımız dahilinde, birey ve kurumların talebi ile danışmanlık hizmeti olarak sunulmaktadır.
Arkeoloji, Restorasyon ve Konservasyon çalışmalarımız ve araştırmalarımızın konu edinildiği makale ve sunumların paylaşılması amacı ile yayınlar hazırlanmaktadır. Yayınlanmış olan makale, sunum, bildirilerimiz sayfamız da paylaşılmaktadır.
2013
Bilecik Gölpazarı Kasımlar Köyü Camii
Bursa Vakıflar Müdürlüğü
Caminin yapısal durumu, sıva ve sıva üzeri bezemeleri, ahşap ve ahşap üzeri bezemeleri incelenmiş ve konu ile ilgili mevcut durum değerlendirilmiş ve restorasyon, konservasyon süreci ve yöntemleri rapor olarak düzenlenmiştir.
Başlıngıç Yılı: 2013
Bitiş:2013
Afyon Mısri Cami Mihrap Mevcut Durum Değerlendirmesi ve Konservasyon Çalışmalarına Yönelik Uygulama Tanımları:
Kütahya Vakıflar Müdürlüğü
Afyon ili kent merkezinde bulunan Mısri cami restorasyonu dahilinde çini mozaik mihrabın konservasyonu değerlendirilmiş ve konu ile ilgili rapor hazırlanmıştır.
Kuzeydeki girişin karşısına gelen mihrap, çini mozaik tekniğinde yapılmış, dikdörtgen formda, iç içe iki bordür ve nişler bulunmaktadır. Motifler: yıldızlar, beşgenler, geometrik şekillerde işlenmiş, üst kısmı kûfi yazı şeklinde örgü motifi ile bezenmiş, manganez moru, firuze, kobalt mavisi kullanılmıştır. Çini mozaik mihrabın yapım tekniği Selçuklu çini sanatı çizgilerindedir. Mihrabın XIII. yüzyılda Karamanoğulları döneminde yapıldığı sanılmaktadır.
Çini mozaik mihrap; konumlandırıldığı alan, üretim tekniği ve kullanım şekline bağlı bozulma ve malzeme kaybına uğramıştır. Sırlı çiniler ve montajında kullanılan kireç harç da yüzey kayıpları çatlak ve kırıklar vardır. Taşıyıcı duvar bünyesinde oluşan deformasyon nedeni ile mihrap orta aksında dikey olarak ayrılma ve dış yön doğrultusunda kabarma görülmektedir. Çini mozaikte kullanılan sırlı çini parçalardan magnezyum morunda daha fazla olmak üzere dökülme görülmektedir. Oluşan malzeme kaybı derin boşluklar oluşması ile sonlanmış, bisküvi kısmında tozuma ve dökülme sürmektedir. Oluşan yapısal bozulmaları önlemek amacı ile yapılan onarımlarda çimento harç ve alçı dolgular kullanılmıştır. Ancak yapılan onarımlar fiziksel bozulmayı sonlandırmamış, onarımla kullanılan harçların neden olduğu yeni tahribatlar devam etmiştir. Mihrap üst bordürü tamamen onarım görmüştür, bu alanda özgün bir dokunun olup olmadığı tespit edilememekle birlikte konservasyon sürecinde incelenmelidir.
Başlıngıç Yılı: 2013
Bitiş:2013
2012
BAYBURT ULU CAMİ MİNARE SIRLI TUĞLALARI MEVCUT DURUM DEĞERLENDİRMESİ VE KONSERVASYON ÇALIŞMALARINA YÖNELİK UYGULAMA TANIMLARI:
Bayburt ili kent merkezinde bulunan Ulu cami restorasyonu dahilinde minarede bulunan sırlı tuğla mozaiklerin konservasyonu konusu değerlendirilmiş ve rapor olarak sunulmuştur.
13 yy. ikinci yarısına tarihlendirilen Bayburt Ulu cami, 1967 yılında kapsamlı bir onarım geçirmiş ve tamamına yakın ölçekte yenilenmiştir. İlk yapım dönemine ait olan; cami giriş kapıları, birkaç mukarnas tromp parçası ve minaresidir. Caminin kuzeybatı köşesinde, sekizgen prizma formunda ki taş kaide üzerinde yine sekizgen prizma formunda tuğla, ikinci kademe kaide üzerinde yükselen silindir gövde minare, tek şerefe ile sonlanmaktadır. Minare kaidesinde de 1850 tarihinde onarım gerçekleştirilmiştir. Rapor konumuzu oluşturan sırlı tuğla mozaikler, sekizgen prizma ikinci kademe kaide üzerindeki sağır nişler içinde ve şerefe altında sırlı tuğla mozaik palmet bandı, çini mozaik kûfi yazı bandı ve son olarak yine sırlı tuğla mozaik palmet bandı formunda düzenlenmiştir. Kullanılan sırlı tuğlalar ve çiniler firuze ve patlıcan moru rengindedir.
Anadolu Selçuklu dönemi mimarisinde sırlı tuğla, çini kullanımı farklı teknik ve yöntemde yer bulmuştur. 12-13 yy.’ da sırlı tuğla ve çini cami-minare, mescit, medrese, türbe, lahit, saray yapılarında kullanılmıştır. Çok çeşitli kompozisyonlarda sırlı tuğla, çini kullanılarak geometrik, kûfi yazılı bilezikler meydana getirilmiştir. Selçuklu dönemi minarelerinde kullanılan sırlı tuğlaların ana rengi, firuzedir. 13 yy. ilk yarısından itibaren patlıcan moru, kobalt mavisi de yaygınlaşarak kullanılmıştır. Minarelerin tüm gövdesinde geometrik şekiller, baklava, yatay dikey zikzak, bilezik, yiv, kûfi yazılar, şerefe altı ve niş dolguları şeklinde kullanılmıştır. Özellikle Orta Anadolu’da nitelikli ve yaygın kullanımı vardır. Siirt Ulu Cami, Sivas Ulu Cami, Akşehir Ulu Cami, Alanya Akşebe Mescidi, Aksaray Kızıl Minare vb. Tuğla minarelerde sırsız tuğlalarla oluşturulan düz veya desenli örgüler arasında çini, genellikle sırlı tuğla şeklinde kullanılır.
Bayburt ili merkezinde bulunan Ulu Cami minaresi, ilk kademe kaidesinde taş, ikinci kademe ve silindir gövdesinde tuğla kullanılarak inşa edilmiştir. Sekizgen prizma formunda yapılmış tuğla kaide bölümünün her bir yüzünde sağır nişler bulunmaktadır. Nişlerin farklı ölçülerdeki firuze renkli sırlı ve sırsız tuğlalar kullanılarak mozaik tekniğinde geometrik desenli bezenmiştir. Sekiz nişte bulunan sırlı tuğla mozaiklerin büyük bölümünde, yüksek oranda yapısal bozulma vardır. Özellikle sırların döküldüğü, bisküvisinde aşınma olduğu, korunmuş olan sarımtırak bisküvili firuze sırlı tuğlalarda yoğun yüzey kirliliği, kılcal çatlak ve yüzeyden kopmalar görülmektedir. Aynı deformasyon montajında kullanılan kireç harç ve sırsız tuğlalarda da mevcuttur. Şerefe altında üç kuşak olarak yapılmış sırlı tuğla mozaikler; şerefe taşlarının hemen altında yatay iki tuğla kademesi arasında, palmet formundaki firuze renkli sırlı tuğla ve –S- formunda sırsız tuğlalar ile birlikte kireç harç kullanılarak düzenlenmiştir. Palmet formundaki firuze sırlı tuğlaların kalınlıkları 1.50-2 cm, -S- formundaki tuğlaların harç dışında kalan derinliği 3-3.50 cm’dir. Özellikle, doğu ve güney bölümde tahribat ve malzeme kaybı yüksektir. Palmet kuşak altında firuze ve patlıcan moru çini mozaik kûfi yazı kuşağı düzenlenmiştir. Doğu ve güney yönde malzeme kaybı oldukça fazladır. Kuzey ve batı yönde korunmuş olan yazı kuşağında çini mozaik parçalarının taşıyıcı yüzeyden ayrıldığı ve yoğun yüzey korozyonu oluştuğu görülmüştür. Kûfi yazı kuşağının altında yapılmış olan üçüncü kuşakta da, Palmet formunda sırlı tuğla plakalar ve sırsız –S- formunda üretilmiş sırsız tuğla plakalar kullanılarak yapılmıştır. Üst bölümlerdeki bozulma bu kuşakta da vardır. Malzeme kaybı ve taşıyıcı yüzeyden kopmalar oldukça fazladır.
Başlıngıç Yılı: 2012
Bitiş:2012
2009
Alanya Akşebe Mescidi ve Türbesi harç, sıva ve sıva üzeri bezemelerin durumu – konservasyonu; Antalya Vakıflar Müdürlüğü
Antalya-Alanya tarihi kale içinde bulunan Akşebe Mescidi ve Türbesinin Rölöve ,Restitüsyon, Restorasyon ve çevre düzenleme projesi dahilinde harç, sıva ve sıva üzeri bezemelerin konservasyonu değerlendirilmiş ve ilgili konuda bir rapor düzenlenmiştir.
Başlıngıç Yılı: 2009
Bitiş:2009
2008
ANTALYA ELMALI ESKİHİSAR KÖYÜ CAMİ MEVCUT SIVA VE BEZEMELERİN KONSERVASYONU RAPORU; Antalya Vakıflar Müdürlüğü,
Taş,kerpiç ve ahşap kullanılarak oluşturulmuş duvarlar üzerinde cami girişi ve iç mekan da sırasıyla iri agregalı saman katkılı bir harç ,saman katkılı bir harç ve çok ince bitirme sıvası tabakalarından oluşturulmuştur. Bezemeler cami girişi cephesinde yatay ve düşey dalga motifleri pano bölümleri oluşturacak şekilde kullanılmış, pano alanlarında bitkisel motifler uygulanmıştır. Ayrıca bu alanda taş dokusu oluşturulmuştur. Benzer bölümleme ve motifler iç mekanda da uygulanmış , birbirinden bağımsız geometrik, yazı, kilim vb motiflerde işlenmiştir.
Harç ve sıva üzeri bezemelerde farklı bozulmalar görülür.Taşıyıcı yapıda meydana gelen yapısal bozulma , dış koşulların olumsuzluğuna açık kalması nedeni ile yer yer harç ve sıva içerisinde bağlayıcı kireç , çamurun niteliğini yitirmesi ayrışma, kopma ve dökülme sonucunu doğurmuştur. Yürüme kotunda nem vb olumsuzluklar ve fiziki tahribat harç ve sıva kaybını artırmıştır.Yapının kullanım sürecinde ve sonrası dönemde boş kalması, farklı amaçlarla kullanılmasına bağlı olarak bezeme( resimsel anlatım) alanlarında yüzey kirlenmesi ; özellikle giriş bölümünde ( bu alanda: yapı mandıra olarak kullanıldığı dönemde çok fazla ateş yakılması zemin rengi ve bezemelerin gri tonlar almasına nedendir.) görülür.
Harç ve sıva yüzeylerinde ağırlıklı olarak taşıyıcı sistemdeki yapısal bozulmaya bağlı olarak çatlak ve kırılmalar görülmektedir.
Başlıngıç Yılı: 2008
Bitiş:2008
Eğridir İlçesi Hızır Bey Camii sıva ve sıva üzeri bezemelerin durumu ; restorasyon ve konservasyonu: Antalya Vakıflar Müdürlüğü’ne
Duvarları kagir, çok ayaklı ahşap caminin giriş kapısı ile karkuyusu , mihrap aksında ve mihrabın sağ, sol bölümünde ahşap ayaklar üzerinde bağdadi kemerler oluşturulmuş, üzerine iri agregalı saman vb. katkılı kireç harç , ve çok ince bitirme sıvası uygulanmıştır. Kalem işleri çok düzgün şekillendirilmiş son kat sıvalı yüzey üzerine işlenmiştir. Caminin, 1878-1884 yılları arasında onarımı sırasında yapılmış olması gereken kalem işi bezemeler, günümüze kadarki süreç içerisinde tanımlanan müdahalelere maruz kalmıştır. Kireç badananın dökülmüş olduğu alanlarda görülen zemin dokusu ve bezeme izlerinin araştırılması sonucunda kemerli geçişlerin yüzeylerinde benzer bezemelerin varlığı görülmüştür. Araştırma yapılan bölümlerden giriş kapısı ile karkuyusu arasında kalan alan dışındaki diğer sıvalı ve bezemeli bölümler yapısal olarak iyi durumdadır. Giriş kapısı ile karkuyusu arasındaki bölümün ahşap tavanında ve düz kavisli bölümde sarkma, sıvalarda kabarma yer yer bağdadiden ayrılma ve dökülmeler tespit edilmiş, konuyla ilgili raporlar hazırlanmıştır.
Başlıngıç Yılı: 2008
Bitiş:2008
2007
Anadolu Hisarı Eren Holding
Başlıngıç Yılı: 2007
Bitiş:2007
