Beyazıtta İstanbul Üniversitesi Merkez   Binası doğu kesiminde yer alan kule; 1749 da ilk kez ahşaptan yapılır ancak 1756 Cibali yangınında tamamen yanar, yeniden inşaa edilen kule 1826’da yeniçeri ocağının kaldırılması sırasında, tulumbacı ocağının da kaldırılmasıyla yeniden yıkılır. Daha sonra tekrar yaptırılan kule yeniçeri yandaşlarınca yakılınca 1828 de II. Mahmut, Senekerim Balyana’a şimdiki taş kuleyi yaptırır.

Senekerim’in bilinen tek yapısı olan kule 85 m yüksekliğindedir. İlk yapıldığında geniş saçaklı külah biçiminde ahşap bir örtü ile sonlanmaktaydı. 1849 da değiştirilerek bugünkü sekizgen planlı ve yuvarlak pencereli üç kat eklenerek 1889 da kule tepesine gönder dikildi. 1894 depremi sonrası ilk müdahaleyi gören kule sonraki yıllarda da onarım görmüştür. Son yıllarda kaçınılmaz hale gelen restorasyon çalışmaları, öngörülen proje kapsamında 1997-98 yıllarında gerçekleştirilmiştir.